Kinderen en overlijden

Wanneer een jonger iemand of een kind komt te overlijden, treft dit ons extra zwaar. Zowel voor de nabestaanden, de dichte omgeving, de leeftijdgenoten, als de uitvaartverzorger is dit emotioneel extra belastend. Het overlijden van een kind komt ons vooral over als “oneerlijk, onlogisch, onaanvaardbaar” … Het is dan ook een van de moeilijkste vormen van verdriet en rouw. We voelen ons vaak totaal machteloos en het wegrukken van een toekomst maken het vooral moeilijk voor iedereen.

 

Men pleegt te zeggen dat een kind verliezen wel eens het ergste kan zijn dat een ouder kan overkomen. Daarom hebben vader, moeder en naaste familieleden extra steun en aandacht nodig. Iedereen zal op haar of zijn manier dit schijnbaar en toch onoverkomelijk verdriet trachten te verwerken. Tal van organisaties en tools staan klaar om u bij dit rouwproces bij te staan in de verwerking van het immens verdriet.

 

Ook wanneer kinderen zelf in een rouwproces betrokken zijn, is het de natuurlijke reactie van volwassenen om de jeugdige mensen te beschermen tegen dergelijk verlies en de bijhorende pijn. Helaas kan niemand voorkomen dat sommige kinderen reeds op jonge leeftijd geconfronteerd worden met de dood van een naaste.

 

Toch bezitten we als mens, ook als kind of adolescent de kracht om boven onszelf uit te stijgen en dergelijk verlies toch te verwerken. Voor ons allen is het belangrijk de emoties van het verdriet en het verwerkingsproces te (h)erkennen en te respecteren. We kunnen kinderen vaak ook helpen door hun vragen over de dood gewoon eerlijk te beantwoorden. Zo leren ze best om te gaan met dergelijke angst en gevoelens. Wanneer ze dan toch geconfronteerd worden met een overlijden, informeren we hen best eerlijk en zorgen we voor extra aandacht en warmte.