Tradities en rituelen

Bepaalde gebruiken, rituelen, tradities of aanwenden van traditionele voorwerpen kan sommige nabestaanden een extra gevoel van gemoedsrust schenken. Als begrafenisondernemer met jaren ervaring weten we hoe de nabestaanden en familieleden op hun gemak te stellen en rust te schenken met het benutten van deze tradities. Heel wat elementen worden bepaald door onze tradities en overleveringen. Denken we maar aan de vorm en inhoud van de rouwbrief, de opmaak van het gedachtenisprentje, de vorm en kleurkeuze van de grafkist of de asurnen. De vorm van de grafkist zoals we ze in Vlaanderen kennen verschilt effectief van de gebruikte vormen in tal van andere Europese landen, die ook onderling vaak verschillen. De vorm van de urnen zijn dan weer wel zeer vergelijkbaar met deze in andere landen en vaak rond of vierkant. Het materiaal is vaak metaal of koper, indien het langere tijd moet meegaan in het columbarium of in de urnenkelder. Anderzijds kan de urne bestaan uit heel wat verschillende materialen: metaal, koper, hout, glas, plastic of verschillende natuurlijke materialen, zoals bij een eco-urne. De urne kan ook verschillende vormen hebben: van een klassieke ronde of vierkante urne tot een gepersonaliseerde urne. Wanneer dan een urne gekozen is, komt de as na crematie hierin terecht. Vervolgens kan men de urne bijzetten in een columbarium of urnenkelder, de urne begraven of thuis bewaren.

Ook tijdens de uitvaart zijn er bepaalde rituelen. Het begroeten van de overledene tijdens de plechtigheid vormt een teken van respect. Traditiegetrouw vindt een uitvaart plaats in een kerk, aula of een daartoe geschikte ruimte. De afscheidsplechtigheid is op zich een aaneenschakeling van rituelen. Vooral bij een kerkelijke uitvaart gelden een aantal vaste rituelen en waarden die een plechtigheid moet bevatten. Vanaf 2011 zijn alle uitvaarten met een kerkelijk karakter een gebedsdienst of woorddienst. Dat geeft de nabestaanden de mogelijkheid om een meer gepersonaliseerde uitvaartdienst samen te stellen. Wanneer u evenwel toch een eucharistieviering wenst, zoals we tot 2010 in Vlaanderen kenden, kan dat gewoon vragen aan de priester.

De uitvaartplechtigheid, met urne of grafkist, zal zowel bij kerkelijk of burgerlijk karakter gelijkenissen bevatten. Zo zal bij de burgerlijke uitvaart het levensverhaal van de overledene aan bod komen. Bij een kerkelijke uitvaart is dat binnen de viering voorzien tijdens de homilie. Ook het uitdelen van een gedachtenisprentje is een traditie in ons land. Dit gebeurt zowel bij kerkelijk of burgerlijke uitvaarten. Het vormt dan ook een vaste waarde tijdens een uitvaartplechtigheid. Na de viering volgt het laatste afscheid op de begraafplaats. Hier kan men dan de overledene een laatste maal groeten. Dat kan op de gewenste wijze: een buiging maken, een kruisje maken met palmtak of wijwaterkwast, een roos op kist of as leggen. Allemaal rituelen als teken van respect en definitief afscheid.

Terug naar FAQ